Ah Kalbim! Şiiri - Ahmet Çiçek

Ah kalbim!
hani ta ezel vaktinde benimle beraberdin,
utangaç günahlarıma üfleyip saklayacaktın bir yara gibi,
sonuçsuz kalan varlığıma nokta olacaktın,
eşsiz öfkelerime akıl,
göğsümdeki kozalağa şule…
Ah kalbim!
her sabah pencereme konar kinayeli bakışların,
kah atlı kah yaya,
sen gittin ben bakakaldım karanlığına,
bir günah kadar tehlikeli,
hep umar oldum sana çıkan yollara,
sen beni sevmeyi nerde bıraktın…
Ah kalbim seni bir anlayabilsem!