Ah! Kalbim Şiiri - Murat Şahin Selvi

Ah! Kalbim...Kalbim...Kalbim
Seni nereye gizleyeyim
Yıllardır içinde ne acılar biriktirdin
Fırlasan o kemik kafesin içinden
Kimbilir kimlerin yüzüne tüküreceksin
Biliyorum...biliyorum ve susuyorum ey kalbim
Yıllardır kırıla kırıla kaç parçaya ayrıldın
Birgün,ya bir ihanet depreminde tuz buz olacaksın
Ya da bir isyan ateşinde patlayacaksın

Ey kalbim...kalbim...kalbim...
Söyle! Nedir içinde biriktirdiğin
Acımı? Sancı mı? Vefasızlık mı? İhanet mi
Hani bir daha anmayacaktın o isimleri
Nedir tam ortana saplanan
Sana kan ağlatan
Bir gün,ya bir insafsızın üstüne kusacaksın
Yada bir zalimin beynine kurşun gibi saplanacaksın

Herkes sosyete olmuş kendi çapında
Alt tarafı bir koltuk,bir masa
Birde bakmışsın ki burnu kaf dağında
Ulan sen dün neydin,bugün ne oldun
Dönde bir bak arkana

Ah! Kalbim...Kalbim
Nedir bu vefasızlardan çektiğin
Çok doldun...biliyorum
Yetmezmi bu kadar adrenalin
Ya birgün,bir yerde infilak edeceksin
Yada enkaz olup, birilerinin üstüne çökeceksin

Of! Kalbim...kalbim...kalbim
Boşver! İnsanlar hep aynı üzülme
Senaryo hep aynı,sadece oyuncular değişir bu alemde
Sen suskun damarlarımda ki deli kanı pompalamaya devam et
Ölümüne...
Şuraya yazıyorum işte
Ya bir gözyaşı selinin içinde boğulacaksın
Yada bir hasret nöbetinde
Kendini imha edip yok olacaksın