Ah Jake! Şiiri - İmren Çelik

Celladımın suskun tortusu sinmiş,
ölümüme tanıklık eden cılız mısralarıma...
Paslı bir hançerin lâl eylemiş can'ın sıcaklığında;
ya'saklı kalmış hasbelkader z'amanlar...

Sınır tanımaz uğultularda kaybederim kendimi Jake!
Kıyamete alamet gün'ahlara ç'ağlarım...

Kulak ver sesime Jake!
Toprağın karnına düş'ürürüm anne şefkatinin yorgun bedenini...

Yüzüme bak Jake!
Azrailin pençesinde kvranır yemin içirilmiş arzular görmez misin?

Dokun Jake!
Zinde kalan g'özyaşlarımın içli tınısına doğru...
Hükümdar matemlerimin sert toynaklarına doğru...
Silah kuşanmış tekmil süvariler gibi;
sayfalarımın nakış nakış işlenmiş mısralarına dokun!

Dertli bir çobanın gün ortasında çaldığı kavalından çıkan yanık ezgiyim ben....
Sen ufukta yitip giden kızıl saçlı bir gün'eş....

Kokularını yitirmiş Jake;
buğulu sabahların taze fesleğenleri....
Çığlığımın yankısını kaybetmiş Jake;
dipsiz uçurumlarının dorukları....

Gittin Jake!
Senden ötelerimin nabzını yoklar çakal ve kurt uluyuşları şimdilerde,
bir kıtlık sarar gerdanıma doluşan allıklara,
ihanetin şeytansı s'özlerine kulak kesilir;
çiğ damlalarına küskün zambaklarım....

İklimsiz coğrafyalarının ıssızlığına bulanık bir ölüyüm şimdi,
üzerine gün çöken tanyerinin ağaramayan kekremsi sarhoşluğuyum,
meşe yapraklarını dağıtan sert rüzgarların ağulu karayeliyim,
pervasız kangren olmuş bir cennetim şimdi!
Lokması pay edilen;
nasırlı bir ayağın ezip geçtiği karıncayım,
masumiyeti kaypak bir kentin koynunda demlenen küstah bir zaman dilimiyim!
Kirlenmiş ruhların dar sokaklarından geçen;
sabrı tükenmiş bir mutluluğun devşirilmiş narinliğiyim.....

Ve senden sonra Jake!
bir aşk'ın yakasından düş'ürülmüş paramparça bir kal(p) bim.....