Ah İstanbul'un Biricik Sevgilisi

Ah İstanbul'un Biricik Sevgilisi

Gittin
Yıllarca başım ağıracak, duvarlara leke kalacak hırsımdan
Şafaklar küsecek her aşkın sonunda olduğu gibi gecelerime,
.....................................................................Günler doğmayacak
Yalnızlık bir ejderha gibi önce yakacak yüreğimi ardınsıra
Sonra parçalanacak bedenim binbir parçaya
Sen semaya bakıp yıldızlara zoraki şarkılar mırıldanırken
Toprağa bakıp boyluboyuna uzanacağım zamanı bekleyeceğim
İsterdimki ömrümün son bir kaç kelimesinde adın geçsin

Gittin
Ben istanbul oldum, ah İstanbul'un biricik sevgilisi
Şimdi evinde bensizsin, mutlusundur kimbilir bensizliğinle
Misafiri olurum gecelerinde istanbulun, gündüzleri senin olsun
..................................................................Sen gecelerde ancak uyursun
Şiirlerimle başbaşa bırktın, anladım ki ben yine yarım kaldım
Yarım başına gecelerde hapis kaldım, kalemim yetim kaldı
Sara-sara bağrına, beni sen yerine hicaranlar sardı

Gittin
Saatlerde tuhaflaştı, akreple yelkovan arkadaş olmuş, kaçmaz birbirinden
Zaman akmazki böyle, onlar faslı bahar yaparken
Ben ne yaparım saat hep beş diyecekse
Her beş dediğinde saat, ismin belirecekse

Gittin
Tünedi yüreğime acaba ne zaman ölürümler
Ölüm mutlak da, ne zamanlar muallakta
Gelecek mutlulukları selamlaya dur, her gün doğumunda
Bir gün hoşgeldin diyeceğim sevgilime herhangi bir gurubda
Höşgördüm diyen sen olmayacaksın, keşke olsan
Keşke azrail yerine canımı sen alsan.
Hiç olmazsa son kez boynuna sarılsam

Gittin
N'olurdu gitmesen, titretmesen sesimi
Gülücüklerim gözyaşı dökmese ardınsıra
Gelsenya, artık gitmeyeceğimlerle
Bilirim gitmeleri,
Aklına gelirmiyim, bir gece vakti uykun bölündüğünde
Ben istanbul oldum, ah İstanbul'un biricik sevgilisi
Nöbetteyim gecelerimde, geleceğim güne kadar,
Gelme diyene kadar ellerim tetikte, beklemekteyim

Bu yolculuğun son perdesini bir sonbahar martında oynayacağız
Ya alkışlar
Ya da hıçkırıklar bağrımızda...

(14.09.07 - 10:02)

İsmail Aktaş