Ah İstanbul Gene Ağlattın Beni

Yine de bakamazdım gök yüzüne
Sana erişmek sandığından zor
Yüzüme çiseleri düşerken tuzlu suların
Rüzgarı savururken saçlarımı her bir yana
Bakamazdım gökyüzüne

Bulutlar ardına saklanmış güneş
Yol alırken gemi ürkütüyor beni
Aylardır güneşe çıkmayan bir felçli gibiyim
Oysa zatüre tatmamış bi ciğer
Heyecansızlığı dost edinmiş bir yürek
Bu bedene yaraşan

Bu rüzgar
Bu gemi
Saklanan ama acıtan güneş
Ah İstanbul gene ağlattın beni..

Yine de bakamazdım gökyüzüne
Gitmek dediğin sandığından zor
Bir küçüğün simitiyle martıları beslemesi
Bir genç kızın ağlamaklı gözleri..
Dilencinin dudaklarının arasında
Refahıma ait temenniler..
Kimsesizliğim acıttı bu sabah gene yüreğimi
Ah İstanbul gene ağlattın beni...