Ah İstanbul!
İnsanları kendine aşık eden,
adına şiirler yazdıran
ve esir alan şehir.
Yalnızlığım sende kayboldu
yine sende yalnız kaldım.
Yarımın yarısı sende olan şehir.
Ekmek attım balıklara ve martılara
kuşları da unutmadım bu ara,
Rıhtımında daldım mavi hülyalara
Unutmaya çalışsam da unutamam,
Yarımın yarısı sende olan şehir.
Kayıt Tarihi : 26.8.2008 13:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

İnsanları kendine aşık eden,
adına şiirler yazdıran
ve esir alan şehir.
Yalnızlığım sende kayboldu
yine sende yalnız kaldım.
Şairlere ilham İstanbul,çağ kapatıp,çağ açan istanbul,dünyanın başkenti istanbul,yedi tepeden kurulu,dünyanın gözbebeği istanbul,çok harika dizelerle bir istanbul rüzgarı estirdiniz,yüreğinize sağlık,saygı ile...
Şiirin adı güzel başlayınca, şiiri okumadan önce Rahmetli Orhan Veli gelidi aklıma..
'İstanbulu dinliyorum
Gözlerim kapalı
Bir kadın geçiyor kaldırımlardan
Arkasından şarkılar türküler..'
İstanbulu dinliyorum
Neler geçiyor aklımdan neler...
Bir başka şarkının güftesi de:
'İstanbulu sevmezse gönül, aşkı ne anlar, aşkı ne anlar..
Yer yer figana geldi ah.. eski zamanlar.. eski zamanlar..
Çok güzeldi şiiriniz. Ancak, günümüzde bakımsız ve insanı sıkan kocaman, dünyanın en büyük köyü!...
TAM PUANIMLA kutluyorum.. mutluluklar...
trafikte keşmekeş, bize ne
kimseye aldırmadan
sirkecideyim yine
elimde telefon
nerdesin
nerde
TÜM YORUMLAR (12)