Ah İstanbul Şiiri - Yusuf Kemal Çetin

Her sabah umutlarım içimde açıyor,
Anılarımız bana neşe veriyor.
Gözlerim manzalarında,
Bir seni bir sevdiğimi istiyorum,
Dostum Ah İstanbul.
Herkez beni sever ama,
Ben herkezi sevemem.
Bir sana bir ona hayranım,
Onunla evlenmek seninle,
Yaşamak istiyorum.
Ah İstanbul.
Seninle her yerde onu çok özlüyorum.
Yaşadığım her zaman onu çok seviyorum.
Bulduğum herşeyde sevdiğimi ve seni,
Kaybetmekten çok korkuyorum.
Biliyormusun? Ah Be İstanbul
Onsuz kaldığım en büyük uzaklık,
Sadece;
Gözlerimi açıp kapatasıya kadar geçen zaman.
Ah İstanbul.
Senin fetihin gibi,
Bir düşmana esir olacağıma,
Sevdiğime köle olmak istiyorum.
Biliyormusun? Ah Be İstanbul,
Tüm istanbullu kadınlar bana küstü.
Herkezden çok onu sevdiğim için.
Bir yar sevdim Ah İstanbul,
Senin kadar sevilesi ve güzel.
YAPRAK;
Bir kadının bir erkeğe sadakatle süren sevgisinin,
Tutkuyla kurumuş güzelliğidir.
YAĞMUR;
Bir kadını sevmekten kaçmayan bir erkeğin,
Sırılsıklam gözyaşıdır.
Ah İstanbul;
Sevdiğimle beraber birgün öldüğümde,
Yaşayan tek varlığımız,
Toprağında Anılar Bıraktığımız Derin Sevgilerdir......

17/11/2006
c.tesi