Ah İstanbul Şiiri - Mustafa Karamelek

AH İSTANBUL

Gelmeseydim görmeyecektim
Adını da bilmeyecektim
Belki böyle yanmayacaktım
Beni aşka beni nâra yandıran
Umursuz yar gibisin
Ah İstanbul, vazgeçilmezim benim..

Sevdiğimin yaşadığı için
Sevdiğim şehir
Bir sana, bir de ona aşığım
Bana, iki aşkı birden yaşatan
Vefasız yar gibisin
Ah İstanbul, terk edilmezim benim..

Martıların türkü söyler
İki lokma simide.
Boğaz içinden geçen her gemiden
Mendil sallanır güzelliğine
Vuslatın ve ayrılıkların şehri
Ah İstanbul, unutulmazım benim...

Nasıl anlatayım özelliğini güzelliğini
Demişler altındır taşı toprağı
Asırlık çınarlarının her yaprağı
Şahit olmuş nice Şah’a Padişah’a
Hepsi gelmiş geçmiş bağrından
Kalmamış birçoğunun adı namı
Sen, yine eski sensin
Mihrabın, minberin yerinde
Ah İstanbul, değer biçilmezim benim..

Sana bir defa yolu düşen
Ne bırakıp gidebilir
Ne de hazzını unutabilir
Nazın ayrı, derdin ayrı güzel.
Kim görmüş te hayran kalmamış
Dolmabahçe, Süleymaniye, Ayasofya’nı
Arnavut kaldırımlı sokaklarını
Rumelihisarı, Çamlıca, Kızkulesi’ni.
En az Canan kadar güzel
En az Cananım kadar
Mağrur ve nazlı şehir
Ah İstanbul, paylaşılmazım benim….

Mustafa KARAMELEK