Ah İstanbul Şiiri - Ceylan Diyatlı

• 

  Metin Başol

  Ne semtini bilirim ne insanını
  Ne de sesleri sonsuzluğuna kaydedilmiş bozacılarını
  Dalmaktan korktuğum
  içine ancak hayatım pahasına girebileceğim bir denizsin
  Ben sana sadece intihar edebilirim
  
  ............
  
  bilmediği bir şehri şairlere özgü bir güçle hayalinde canlandırarak kendi ürkekliğine kalkan edebilme cesaretiydi dizeler...
  
  bir şehrin büyü(k)leyici görgemine karşı ancak intiharn edebilirim, ancak boyun eğebilirim yengisi içinde sürüklenirken dizeler son ketrede bir yangına atılacak yakılacak bir gönüllülüğe dönüşüyor.. bu öyle güzlü bir ironi ki, aslında aydınlanmak, kendi aydınlığı ya ada insanlığın aydınlığı için şairin kendini feda edebilmesi imgesini çağrıştırıyor..
  son dize de, şiirin genel akışının içine bir mizah gibi düşen 'Aydınlık olsun deyüüüüüü... 'dizesinin eski istanbul diline yönelik özel bir anlamda bilinçli olarak kullanılmadıysa, bana şiirin güzelliğinde bir gölge gibi geldiğini bildirmek isterim...
  
  artık burada ki tercih yine de şaire aittir.. ya bu dizenin gölgesinde serinlemeyi ya da bu dizeye g'ölge etme başka ihsan istemem' demeyi seçmek şairin hakkıdır.
  
  tebriklerimle şair
  
  :):):):)
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)