Ah Istanbul Şiiri - Yorumlar

'ÇOK FARKLI BİR ANLATIMIN VAR ECE...
BUNUN SEBEBİNİ DÜŞÜNDÜM HİSSETTİYORSUN ÇÜNKÜ SAMİMİYETİNDE BULDUM ŞİİRDE FARKLI OLMANI İÇİNDE KAYNAYAN DUYGULARI OLDUĞU GİBİ YANSITMANDA BULDUM SEN DOĞUŞTAN ŞAİRSİN SEBEP BU OLMALI... ŞİİRİN UZUN ZAMANDIR KOKLAYAMADIĞIM İSTANBULU ANIMSATTI...
'Bir kadin gozyaslarini kahkahalarla gizliyor.
Yuzundeki huznu gulucuklerle örterek, '
BU SİZ MİSİNİZ?
'Bir ADAM gozyaslarini kahkahalarla gizliyor.
Yuzundeki huznu gulucuklerle örterek, '
BU BENİM.....' EMİR AKCAN

Tebrikler harika bir çalışma bu nefis şiirinizi yürekten kutlar şükranlarımı sunarım ilhamınız bol kaleminiz daim olsun şair Turan çeliker

seni tanımak güzeldi ece soluksuz şiirlerinle başarılarının devamını dilerim.......

siz cennetinde yaşayın bu şehrin umudunuzla...

İstanbul'u yazmayan şair yoktur herhalde ama, İstanbul'un hakkını veren de azdır. kaleminize sağlık efendim....

bir İstanbul şiiri de benden size hediye....


**İstanbul'a Bakıyorum, Gözlerim Faltaşı**



İsmini kazımak ister herkes ciğerine
Surlarının dibine şarap ekmek dökmek isterim ben
Topkapı’sın sen, aşkın ve iktidarın tapınağı
Ayasofya’dır bir yanın; eski, kadim
Neşeli, gamsız, hayta, narin, sarhoş Beyoğlu
Basiretli, iman dolu göğsün, Sultanahmet
Ulubatlı Hasan’ın, hep surların en tepesinde
Lale bahçelerinin en katili sana nasipmiş
Uykuda görülebilecek en güzel düş müsün?
Delik deşik edilmiş hayallerin viranesi
İnsan ırkının milyonluk yalnızlığı gömülüdür caddelerine
Nesiller değiştikçe uzar ömrün, uzar kolların
Lanet olsun adına leke çalanlara, yollarında kötülük düşleyenlere
İkindi vaktine yemin ederim ben, kucağına düşmeyeceğim
Yedi tepede yedi güneş doğsa da, arsızlığına gülmeyeceğim
Ortaktır nefsine tapanlar, günahlarına ve cezanız da ortak
Rayların santim santim batar selpakçı çocuğun umutsuz gözlerine
Umarsız başladığın her yeni günde, umut dolu bebeler tekmeler böğrünü
Maharet İstanbul olmakta değil, İstanbul kalmakta
Gönlünü sana kaptırmayan şairler de var ya; ben ona sevinirim
“Özledim seni ey İstanbul! ”, demeyecek evlatlar da var, bil
Zulmün her çeşidi var zindanlarında ve zikrin her nefesi dergâhlarında
Leyla tapar Mecnun’a amma Mecnun yaradanda yaşar ne yaşarsa, aşka dair
Ekmek gibi, su gibi değilsin bana, tırnağım kadar severim seni, fazlası değil
“Ruhumun senden İlahi” tek dileğidir; İstanbul’a mecbur ve de mahkûm olmamak
İn cin top oynasın isterim sokaklarında, şöhretin unutuluncaya değin
Manukyan’a yakışan tarafların deşilir inşallah, irin kaplar doymazlığın
Kadınısın sen bütün dünyanın, en iffetsiz fahişesi tarihin
Aklımın bir köşesinde hep sen; zalim, hayâsız, hırsız, sanki sonsuz
Piçleri bütün dünyanın toplanmış sanki, sanki hepsi sana sahip
Ardına verip de gelenleri, tarihin okunmayan hangi sayfasına gömeceksin
Lale bahçesi bataklığına kaç Anadolu daha gömeceksin ey İstanbul!
Irmak ırmak akarım yine de kucağına ey İstanbul!

Memet Karabalık