AH İSTANBUL
Gözlerin ihanetin karası
Sevmelerin
çağın, modern kamburu olmuş ta yüreğine
Bakışların,
kan kusan veremli hasta kadar bitkin
Seni,
anlatacak güzel kelimeler
hangi kitapta yazılı?
Belâlım!
Tek kişilik yaşamların
sonsuz voltalardadır kişiliksiz kaldırımlarında
Kırılmış umutların ilk yardımı
Ucuz şarap şişelerinin dibinde yapılmakta
dudakları kavuran, son cigaranın katranında
Katanalar çekmez,
ben çekerim, senin yükünü ah İSTANBUL!
Ruhum rutubetli odaların,
çarşafsız yataklarında son nefesini verirken
Yokluk arası, çok insan
porsiyonu beş para
Sefillik, rezalet,yaşanacak acılar
yanında ikramın olur
adı unutulmuş, gömleksiz gecelere.
Yedi tepen var, yedi kamburun
bütün kapıların sefalete açılır
yokluğa tepeden bakanların, seyirliğisin
biletsiz girilen üstü açık sinemalarında.
Rezilliğim, senin vezirliğin olur da,
ağustos ayazı bakışlarım,
piç'liğim senin analık,babalık yapmayışından
kimsesizliğimden yapışmıştır üstüme
Ah be İSTANBUL! benki tararken
kaldırımlara dağılmış saçlarını
her sabah şafaktan önce
ayıklarken kaldırımlara atılmış
insan gibi yaşama hayallerimi tek tek
Anam gelir aklıma ANADOLU gelir
Hardarpaşa'dan kaldırımlarına atılışım
dağılışı tahta bavulumdaki umutlarımın kaldırımlarına
Ah İSTANBUL!
yedi Cihan'a namı dert olan İSTANBUL
benim de yanışım adındaki ihtişamdan değilmi?
Umutlarımı yakışım, bir eski filimdeki ateşle
sonra kendimi yakışım, çöplüğünde
bir bidona yakılan, meydan ateşlerinde
Yaktığım ne okunmuş gazetelerindeki
sefahat haberleri, nede üçüncü sayfa güzelleri
Yaktığım umtlarım, yaktığım hayallerim
yaktığım sana olan sevdam ey İSTANBUL!
Ben ki son olmayacağım, ilk olmadığım gibi
küllerin benim üstümde de kalmayacak
şarkılarla, yedi tependen esen rüzgârınla,
gidenlerin ardından okunan Mevlit gibisin
Göksu'dan Kalamış'a, Bebek'ten Sarayburnu'na
her gece ve gündüz söylenen şarkılarda.
Ey İSTANBUL! sen benim ne umudum olacaksın
nede umutsuzluğum, sen içimde yara,
sen şarkılarımda hicran, sen hasretim olacaksın
Ben'den sonrada şarkılar söylenecek sana
adına şiir'ler yazılacak, umuduna katık olacaksın
çöpten alınan ekmek içine, bir köşede sessiz
ve yine sürülecek saltanatın, üçün beşin
yalı fasıllarında,
Ah İSTANBUL! ne sen bıkarsın ruhları almaktan
nede ruhlar bıkar sana teslim olmaktan
Ah ki ne ah be İSTANBUL!
Gözlerin ihanetin karası
Sevmelerin
çağın, modern kamburu olmuş ta yüreğine
Bakışların,
kan kusan veremli hasta kadar bitkin
Seni,
anlatacak güzel kelimeler
hangi kitapta yazılı?
Belâlım!
Tek kişilik yaşamların
sonsuz voltalardadır kişiliksiz kaldırımlarında
10 Mart 2006/İst
Alkadraz_Kuşcusu
Kayıt Tarihi : 10.3.2006 14:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Tuncer](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/10/ah-istanbul-37.jpg)
Sevgiyle kalın
Ben'den sonrada şarkılar söylenecek sana ' Çok güzel dizeler. Çok güzel bir şiir, tebrikler kardeşim. Başarrılar dileğimle.
TÜM YORUMLAR (3)