Ah İstanbul
Yitirdim ben benliğimi sen beni bulursun
Yarım kalmış nefeslerdeyim bunu bilirsin
Zaman kemal olur ama, sen aynı kalırsın
Seyre dalayım seni, bir rüya bir hayalsin İstanbul
Gelsin yine Salacak’tan neyzenin ney sesi
Karşı kıyıdan dinlenirmiş Burhanın nefesi
Gün batımı,olunca karanlık gecenin temaşası
Doyumsuz bir musikisin,dinleyeyim seni İstanbul
Değişen hiç bir şey yok senin ahvalinde
Yine yosmalar yürür sokaklarında,beldelerinde
Tarihi geriye döndürmek olsaydı elimde
Sazendeler,nazendeler mekanısın güzel İstanbul
Yine geliyor sucuların,satıcıların haykırışları
Civan delikanlıların,uslanmaz,çapkın bakışları
Hiç bitmez,insanların,karınca gibi işleri
Aşığa dingin zamanın,telaşe’ye mecbursun İstanbul
Asırlar geçmesine rağmen nasıl oluyor
Sanki; hep aynı çocuklar,sokaklarında oynuyor
Sanki; şu ihtiyarlar hiç gitmiyor,hiç ölmüyor
Oyuncu değişiyor,rol değişmiyor,bir tiyatrosun İstanbul
Sinan mı kurdu,sultanların haşr’e uzanan köprüsünü
Varsın,benim bağrıma vursun zaman,acımasız törpüsünü
Bıraktım ebediyyete,sonsuzluk sarsın yaramın sargısını
Seferin nihayetsiz,zaman yolcusuna mihmandarsın İstanbul
Mehmet Akif Gülhan 05.07.2005 Saat 10.51
Mana
Kemal Olgun,kamil
Salacak İstanbul Üsküdar’da bir semt
Burhan (Şiirde) Ünlü gazelhan Hafız Burhan
Temaşa Hoşlanarak bakmak,seyretmek
Ahval Hal,vaziyet
Yosma Güzel kadın
Sazende Çalgıcı,müzisyen
Nazende Nazlı,naz yapan
Haşr Kıyametten sonra bütün insanların toplandıkları yer
Mihmandar Ağırlayan,yardım eden,yol gösteren
Kayıt Tarihi : 5.7.2005 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
âh İstanbul
hem mutluluğum
hem mutsuzluğum benim!
seninle yaşadım
genç kızlığımın
en güzel günlerini
ve en acı
ve en korkunç günlerini
seninle! ..
Bebek’te bir bebek kadar güzeldim
bir beylerbeyi kadar yakışıklıydı sevgilim
Beykoz’da
yudum yudum içtim güzelliğini
Bakırköy’de
Sarıyer’de
Boğaz’da...
işimi sende buldum
aşımı sende buldum
aşkımı sende
Urumelihisarı’nda
seviştim de sevgilimle bir gece
seninle ulaştım yıldızlara!
âh İstanbul
äh İstanbul
sevgilim
aşkım
özlemim
kulun kölen oldum
yetmez mi
yetmez mi hâlâ
kanıma girme benim
türkan aslan
bende bu şiirnize karşılık bu şiirimi yazdım. saygılarımla ellerinizden öperim.
Varsın,benim bağrıma vursun zaman,acımasız törpüsünü
Bıraktım ebediyyete,sonsuzluk sarsın yaramın sargısını
Seferin nihayetsiz,zaman yolcusuna mihmandarsın İstanbul
.................
Ah İstanbul ...... Ne diyebilirim ki dilimde bitmeyen türkü.. Çok güzeldi çok ....Saygılar...
TÜM YORUMLAR (30)