Ah İstanbul Şiiri - Mustafa Nomal

Vallahi özledim be ister inan ister inanma
Buralar bana göre değil bize göre hiç değil
Sanki bir esirim
Sanki bir sürgünüm
Sanki mapushanedeyim
Ağlasam ne fayda
Gülsem ne fayda
Şöyle alıpta başını göğsüne yaslayıp
Ne ağlayacağın, nede güleceğin bir dostun var.
Gurbet ocağı dedikleri burası herhal
Sıla dedikleri, Hasret dedikler burası herhal
Olmuyor be dostum
Hiç bişeyin yerini tutmuyor
Bu koca şehir...!
Anam, babam, eşim, dostum
Hepsi artık geride kaldı,
Dönebilirmiyim bir daha,
Dönermiyim bilmiyorum...!
ANLA BE BENİ ALLAHSIZ KİTAPSIZ KOCA ŞEHİR İSTEMİYORUM SENİ,
LÂNET OLSUN SANA BIRAK ARTIK YAKAMI KOCA ŞEHİR............!