Âh İstanbul Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Âh İstanbul sana geldim geleli
İki yakam bir araya gelmedi
Özlettin anamı baba gardaşı
İmkânı olup buraya gelmedi.

Âh neyleyim şimdi ulan İstanbul
Gözlerimi boyar yalan İstanbul
Günbegün geçmez ki dolan İstanbul
Bana bir mutluluk huzur vermedi.

Ne yağmurun yağmur nede karın kar
Dört yanında acın karın ağrın var
Dertlendim ben bu gün âhuzarım var
Doktor tabip derdim nedir bilmedi..

Gerdanına astım umutlarımı
Dağıt başımdaki bulutlarını
Nedense aşamam hudutlarını
Gidenlerim gitti geri dönmedi.

Gizli gizli yandım sokaklarında
Gelde gör mavzeri şakaklarımda
Damla damla yaşlar yanaklarımda
Akan gözyaşımı kimse görmedi..

Gel İstanbul bana serânât eyle
Her neler verdiysen al mezât eyle
Garîp Sezâiyi gel azât eyle
Eşim dostum kıymetimi bilmedi.