Ah İstanbul Şiiri - Sami Gök

İstanbul’dan ayrılışıma,
Sen benim gibi yanmadın.
Belki de hiç aldırmadın.
Zılgıt çekip tef çaldın peşim sıra.

Bir boğaz esintisine kapılıp,
Aşarken Çamlıcayı,
Televizyon antenlerine takılınca sesim,
Duyarsın sandım.
Aldandım.

Boş verelim aşkı ve geçmişi,
Ben seni düşünüyorum,
‘’Aziz İstanbul ‘’

Ah İstanbul,
Özlüyorum seni.
Çamlıca tepesinden,
Batırırken akşam güneşini.
Salacakta,
Salıncakta düş kurmayı.
Dalları denize dalan,
İğde dalında.
Kız kulesinin,
Kulesine konan martılara bakmayı,
Onları selamlamayı.

İstanbul,
Bir zamanlar,
Deli gibi sevdim seni.
Islığıma meze yaptım,
Satır satır okuduğum tarihini.
Tüm sevdiklerimi,
Ya da ihanetlerini,
Ayrılırken sende bıraktım,
Ne olur, ayıplama beni.

18.10.2010/AYVALIK