Koskoca niceleri barındırırsın içinde. Yalnızlığı saklarsın boğazlar altındaki deniz tanelerinde. Ah İstanbul! Beni de saklasaydın ya içine. Koysaydın kız kulesine, adıma şarkılar söyleseler, şiirler yazsalardı. Ah İstanbul! Aşık et beni birine. Yüreğimin inanmayan, ama inanmak için uğraşan şu yanımı gör aşık et.. Ah İstanbul! Sıyır beni pastel renklerden. Yalnızlık kokan üstüm başım, biraz da aşk sözcükleri koksun.. Tek tarafın acısını verme. Gebe düşürme sancılara.. Duy çağrılarımı, Sevdanın körüne düşür. Ama incitme kalbimi.. Ben aşkı sevmek istemiyorum, aşkı biriyle sevmek istiyorum. Fakat kimse olmuyor İstanbul. Gözler sevdanın körüyle değil, acizliğin pisliğiyle bakıyorlar bakıyorlar. Ne umma, bulamama bir Dünyanın aşinasıyım. Bana gülüşleriyle masumluğu sunacak, Biri olacaksa bana güzelsin demeyecek İstanbul. Benimle güzelsin diyecek! Fakat hayaller, sadece hayaller. Olmayacak bitmeyecek hayaller.. Değil mi İstanbul? Gamze Elif
Gamze ElifKayıt Tarihi : 29.12.2011 12:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!