Boğaz yine takmış inci gerdanlığını bu akşam,
Işıl ışıl bir İstanbul gecesinde,
Kavalyesine eşlik edercesine
Biraz da omuzuna yaslanmış sahillerin sessizce.
Kucaklamış o güzelim kıyıları,
Bir mehtapla birlikte sımsıkı sarılmış
Ortaköyde mi Kadıköyde mi,
Sarıyerde mi yakalıyor acaba yakamozları.
Bir şeyler fısıldıyor İstanbul kulaklara şimdi,
Biraz da yosmaca sevdiriyor kendini,
Unuttuğu sevgilisi acaba Pendik de mi,
Yoksa Çengelköy de mi, bakma uzaklara
O güzel Sarayburnun da takılıyordur belki de,
Muhteşem siluetine yakışan akşamlarda.
Selam söylüyor adalardan dönen vapurlara,
Kalamış da gün batarken
Moda yı gözlüyordur belki yelkenlerin izinden,
Sessizce dinliyordur o fısıltıyı belki de
İstanbul şimdi kendi sesinden.
Beykoz da şarkılarını dinliyor
Neler yazılmış neler söylenmişti hakkın da,
Heybeli den Çamlıca ya hatta Göksu ya
Aheste çekilen küreklerden fikrimin ince gülüne kadar,
Hepsini yaşıyor İstanbul kendi sokaklarında,
Hisar da unuttuğu dizelerini Anadolu kavağında buluyor,
Sessizce oynaşan balıklarda.
Kaybettiği aşkını ararken Üsküdar’ın sokaklarında,
Nevizade de buğulanıyor bir dem rakı eşliğinde,
Sazlar çalarken o eski şarkılarını dalıp gidiyor uzaklara,
Kendinin bile kaybolduğu bu koca şehirde,
Yalnızlığını yaşıyor İstanbul bu gece.
Her sabah olduğu gibi,
Piyer Loti de ve ya Sarıyer kıyılarında
Bir demli çay ve simitle umutlanıyor,
Buğulu gözleri ile bakarken o haşmetli siluetine
Balıkçı teknesine takılan martılar gibi hür
Bir kere daha aşık oluyor kendine.
Birde bana baksana,
Sana yazılanlar çizilenler senin için yapılan besteler,
Hepsi duruyorlar yerli yerinde,
Seninle yaşamak gerçekten kolay değil
Seni senin yaşadıklarınla kabullenmek de öyle.
Sende biliyorsun sana olan aşkımı,
Sokaklarında yaktığım ateşleri, kaybettiğim sevgilileri
Lodos’una tutulmuş çatırdayan tekneler gibiyim,
İnkar edemezsin seni nasıl sevdiğimi.
Sen ey yedi tepeli şehir bu gece yine aldın benden beni,
Gerdanın da barındırdığın inci tanelerinden biri gibi
Mıh gibi saplanmışsın yüreğime bu nasıl bir sevgi,
Bir kere daha aşık oluyorum sana sende biliyorsun,
İnkar edemezsin seni nasıl sevdiğimi
Sende biliyorsun ah İstanbul.
Kayıt Tarihi : 6.1.2011 11:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Piyer Loti de ve ya Sarıyer kıyılarında
Bir demli çay ve simitle umutlanıyor,
Buğulu gözleri ile bakarken o haşmetli siluetine
Balıkçı teknesine takılan martılar gibi hür
Bir kere daha aşık oluyor kendine.
İstanbulu anlatan her şiir gibi güzel, İstanbul gibi çok güzel...Şair yüreği bütün içtenliğimle kutluyorum.Yüreğine,kalemine sağlık.Saygı,sevgilerle.
Kalamış da gün batarken
Moda yı gözlüyordur belki yelkenlerin izinden,
Sessizce dinliyordur o fısıltıyı belki de
İstanbul şimdi kendi sesinden.
***
İstanbul yaşadığım şehir doğup büyüdüğüm şehir ..
Şiirdeki gibi bakmak.. o pencereden bakmak ne güzell..
Şairlerimizin de şiirleri olmasa .. o şefk de gidecek ...
Aslında çoğu kez o keşkekeş o kalabalık beton yığınları derken.. ve malesef insan ilişkileri .. yani hiç bişey eskisi gibi değil ... yani benim zamanımdan önce çok çok güzelmiş .. hani o çokkalabalık olmadığı o kadar binanın olmadığı o eski püskü haliyle bile .... ama ya şimdi
o ahhh olayı orda değişiyor yine ahh diyoruz da canımızın yanmasından ...
küçük Avrupa Kültür Başkenti ..
her yerinde kültür akıyor ... onaları da tıkıyorlar zaten .. yani içimiz acıyor ne yazık ki ..
İstanbul can gibi insan gibbi .. de işte .. çok söz var yani ..
Aslınd biraz şanslıyım sanırm Anadolu yakasındayım diye Avrupa yakasını fazla bilmiyorum .. yani ne zaman gitsem o bizimyakayı özlüyorum .. dar geliyor .
Ah İstabul ...
En çok Adaları ...
İstanbul demek Adalar demek..
desem de .. görediğim bilmediğim daha o kadar çok yeri var ki ..
işte çarpık kentleşme ve insanların insanlık vasıflarında gün geçtikçe iyice yozlaşmaları ..
paran varsa istanbul var yoksa yok işte ..
helasına bile bilmem ne kadar derse bir bardak çayına simidine ..
ne biliyim en ucuzundan desen yine cebinde paran yoksa İstanbul da yok .. kendi şehrinde yaşatmıyorlar ...nefes aldırmıyorlar .. ne acı ..
üç beşin varsa da değer diyorsun İstanbulum diyorsun..
çıkıyorsun yola ..
hala Lotiye gidememişim hala Kızkulesine gidememişim ..
yazık bana diyorum gözüm açık gidecem ...
neyse ...
ama yedi tepe İstanbulum başbaşkadır .. Şiir gibi ..
durduk yerde şiir yazdırır .. edebi anlamda er yerde her köşesinden malzeme bulabilirsiniz .. .. anında dilimize gelir bikaç dize .. zorla şair yapar insanı .. ya da yazar çizer hatta ressam bile ... yani sanata katkısı çoktur ..
yazdırır işte herşeyi ile olayları sevdaları semtleri ...semtleri bile şehir gibi oldu artık o kadar kalabalık ..
Haydarpaşa Garı ...
ahhhh İstanbul diye başla gelsin işte ..
duyguların şehri aşkların şehri güzelliklerin şehri de ..
işte o bozukluklar olmada trafiği olmasa boz yap boz yolları olmasa .. .. çıkarcıların şehri ..
taşları eskimiz diye sökerler trafiği kapatırlar milleti canına okunur tam iş çıkışı tek yol kitle neymiş yol yapılıyor asfaltlar da ayn hikaye .. sonra bir bakmışsınız yine aynı yeri sök sökme ne kırr zarar ziyan cabası aynı terane ..
keşke eski haliyle herşeyiyle öylekalsaydı .. o eski patika yollarını bile özledim ..
neyse ...
işte o cevherlerimiz şirinizde ki ve ona benzer yerlerimizde kalmasa zaten .. bişey de kalmayacak ..
lotide çay ne kadardır bak hessap yapıyoruz işte .. bağdat caddesinden farkı yoktur sanırım ..
eh artık sosyete İstanbul oldu .. çoğu yer ..
eh birde neydi hah arabaların bolluğu park mafyaları off off ...
neler neler de
biz yine güzelliğinden bakalım diyoruz ..
da ...
komşuculukbile kalmadı ki kim kime dumduma İstanbul ..
keşke şiirlerdeki haliyle kalabilseydi ..
nüfus çoğaldıkça eksi ne varsa onlarda çoğladı ne yazık ki ..
yine de değişmem hiç bi şehre .. sanırım ..
en çok da ada ve denizini özlerim ..
yine de laf ettirmem çok ...
ama keşke bıraksalardı da bari o soylu o asıl o onurlu haliyle kalsaydı ..
..
Yüreğinize emeğinize sağlık ...
her ne kadar yaktlar yıktılar gökdelenler binalar yani beton yığılarına çevirselerde.. hatta her yerini ticarethane haline getirselerde ..yine de seviyorum İstanbulumu .. oraları görmeyeyim desem de adamın gözüne gözüne sokuyorlar işte ..
ama en güzeli güneşli bir gün de denizin de olmak vapurda teknede .. ve akam güneşinde o denizle buluşan muhteşemliği ve ardında akşamla bereber onca kalabalığınbelki en güzel yansıyan karanlıklar içinde yanan rengarenk ışıkları .. . adalardan dönerken o şık şıkırdım istanbulu da seviyorum ..
ama gece ve uzakta olmak kaydıyla sesler olmasın ama o denize vuran ışık mozaikleri içinde ..
neyse ..
ne çokşey varmış ..
eh biz de gençlik gitti ya
o yüzden mağzaları ne biliyim neydi o büyük alışveriş merkezleri
veya Nişantaşı Bağdat caddesi demiyoruz . da öyle sakin sessiz istanbul istiyoruz . belki ondan ..
kutlarım
namık cem
TÜM YORUMLAR (11)