Ah İstanbul
İskelende beklediğim beyaz mendilli kadın nerede?
Vapurların her düdük çalışında o geldi sanıyorum.
Nafile. Bu bekleyişlerin sonu gelmiyor.
Ah İstanbul
Akşam çöktüğü zaman sokaklarına
Kime, nereye sığınacağımı bilemiyorum.
Tek sığınağım karanlıklardaki sessiz iniltiler.
Ah İstanbul
Derdimi bir tek sen dinliyorsun
Yağmur yağdığı zaman ağlıyorsun sanıyorum.
Bazen soğuk davranıyorsun üşüyorum. Lakin yinede seviyorum…
Kayıt Tarihi : 27.7.2010 00:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!