Ah İstanbul Şiiri - Sabiha Özbe

Ezanları birbirine karışır
Gelin kızı çarşıları dolaşır
İstanbul’a insan hemen alışır
İnsanı ihvanı hep selamlaşır

Saray burnunda seyire daldım
Feribot kenara geldi ıslandım
İlimde taviz olunca paslandım
Dünya hevesinden biraz uslandım

Yavuz Selim dört yıldır tamir edilir
İhvanlar da beklemekten gerilir
Kırmızı halılar bir gün serilir
Dualar Kuranlar selat verilir

Koyamazsın bu dünyayı düzene
Rabbim kızar insanları üzene
Feyiz verir İstanbul’u gezene
Her gören güzelliğine özene.

Gezdik İstanbul’u feyiz deryası
Bu gurbet de kimlerin bedduası
Bir gelin ağlıyor, duymaz obası
Gelmez insanın gurbette durası.