Ah! Islah Şiiri - Reyhan Tataroğlu

Yarab!
Seyre dalmışım gökyüzünü,yeryüzünü herşey yerli yerinde
Ateşten bir top bu dünya, ateş ise en derinde
Bir ben dengesiz,bir bendeki benlik yersiz
Çıkar uğruna seviyorum sözleri sevgisiz,sensiz
Birgün olsun hissetmedim,güneşin sıcaklığının azlığını
Mehtaplı gecelerde ay paylaştı daima yalnızlığımı
Ne bulutlar esirgedi yağmur ile gelen rahmetini
Ne de rüzgar esirgedi serinleten merhametini
Sayısız nimetler sunar bize toprağın
Hergün çiğnese, bakmadan geçsede ayağım
Ne ağaçlar türlü türlü meyve vermekten bıktı
Ne rengarenk çiçekler koku saçmaktan
Ne güneş hergün kovalamaktan bıktı
Ne de ay ard arda kaçmaktan
Bıkmadı kuşlarda kanatlarını aça kapa uçmaktan
Hiç bir varlık bozmadı Senin ile yaptığı akidi
Ne doğum ne de ölüm şaşırdı vakiti
Kurduğun düzeni koruyor cümle varlık
Beni görünce varlığımdan utanıyor arlık
Yarab!
İbret olasım geliyor alçaklığıma
Ya beni ıslah eyle
Ya da alçaklığımı çak alnıma