Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Emeğinize, yürek sesinize sağlık üstadım. Değerli kaleminizden anlamlı ve güzel bir şiir okudum. Her dörtlük ayrı güzel her satırı ayrı değerde harikalar dökülmüş kaleminizden. Kaleminiz daim olsun. Selamlar
Tebrik ederim İlyas bey.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Derdi veren dermanını da verir.
Tebrikler.
Kalemine sağlık.
Omuzda yük gibi çile çekilmez...yeter artık diyor sayın ozanımız burada...
Çok güzel bir Türkçe ile dile getirmiş...yüreğine sağlık
SELAM OLSUN DOSTA....
Hayatın yükü doğduğumuz andan itibaren yükleniyor omuzlarımıza... Gün geliyor bu yükü taşımakta zorlanıyoruz. Çok güzel bir biçimde dile getirilmiş bu serzenişler.
Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum İlyas Bey. Selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta