Ah'ı Kaldı İçimde

Boşa geçen bir ömrün savurduk küllerini
Açmaya meylederken kuruttuk güllerini

Abı hayat sunulmuş gitti gençliğim elden
Kıymetini bilmedik döküldü kelam dilden

Yazgısı silinir mi yazılan kaderimin
Silsem de izi kalır içimde kederimin

Dizilir ard ardına elem dolu satırlar
Ben sildim desem bile yüreciğim hatırlar

Bad-ı hazan estikçe parelenir bu yürek
Akıntıya kapılan sandala neyler kürek

Ah’ı kaldı içimde yaşanmadı dünlerim
Yarına yelken açar umut dolu günlerim

Çeyrek asırlık ömür Ya sabırla geçerken
Gönlüm derki geç kaldın, ömrüm diyor çok erken.

Şimdi bir yaprak gibi savruluyor bedenim
Yok kimseye sitemim niçin ’im ve nedenim

Serzeniş mi sızı mı satır satır dökülen
Şimdi ömür haneme sonbahardır dikilen

...türkmenkızı...