bir gün
mutlular mutlusu bir hüzün
herkesten başka türlülüğüyle
alemin beldesine iner
sarı yapraklar üstünde gizlenir
hışırtılar onu ele verir
kız, mutlulur mutulusunu farkeder
der ki ona:
-senden bir şey gizlenmez nasıl olsa
görüyor musun
o ipince boyu
Allah şahidimdir ölüyorum!
anlamıştır hüzün
ümitsizlik beldesinde her sonbahar
yaprakların niçin öldüğünü..
Kayıt Tarihi : 25.1.2013 22:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sizin buradaki şiiriniz bu özdeşliği çok iyi anlatmaktadır. konu güzel seçim ve anlatım güzel yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)