Ah Hüseyin’im Can Hüseyin’im

Kerbela'da vuruldular
Ah Hüseyin'im can Hüseyin'im
Bir Peygamber torunu incittiler
Bır yudum su ıstedı vermediler
Ah Hüseyin'im can Hüseyin'im

Hüseyin'im küfe halkına gitti
Yezıdıler onun tabela yolunu değiştirdi
Yolda mahsur kalınca orda esir düştü
Ah Hüseyin'im can Hüseyin'im

Kiminin bağrına taş girdi
Kimisi gece ve gündüz ağladı
Kimi ise onu ormanlar içinde aradı
Ah Hüseyin'im can Hüseyin'im

Melekler Sema'dan yere indi
Hüseyin'imi kanlar içinde gördü
Onun bu ölümünü görenler hep ağladı
Ah Hüseyin'im can Hüseyin'im .

(Resul_askı Nihat)