sırtımda yokuşlar zorlanır
saatleri kollayan bir ihtiyar gönül olsam
değişmem kullanılmış tabakları
yırtmaçlı esvaplara
burçlarını koyup yamaçlarına
günlerce kötü adamlar diyorum
öylesine ezilmiş kadınlara
çocuklar nasıl gülüyor hala
umutsuz akşamlara sarılmış
bir şair sanat devletini yaşıyorken
ilk çağın korkunç merhametsiz diline oturmuş
günahkar duygularıyla bir kadın
gel demiş git demiş saatleri kollamış
çocuk düşmüş
ilaçlara ev diye soğuk akşam gibi bakardı
çocuklara özgürlük
hani bir modadır çığlık
saçlarım ikiye ayrılmış
gençliğin içine yansıyan ırmak
sağ tarafı evlilik
sol tarafı sultanlık
işte hayat
hareket eden duygulardan ibaret
çocuklar eskiden
ne kadar bağlı ise resim defterlerine
umurumda mı yaşamak sözcükleri/ki
kimliğim açıklıyor özlemimi
ah güzel bir gün gelir
Kayıt Tarihi : 4.4.2015 14:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!