Ah Gurbet Şiiri - Mutlu Alkan

Gurbet artık son sözüm bu; bırak artık yakamı
Ömrüm geçti kollarında, onlarca yıl bu şakamı
Sende ölüm gelirse, söyle kim toplasın arkamı
Gardaşım yok bacım yok gurbet elde neyleyim

Hasta olsam bulunmaz kimse, götüren olmaz hekime
Derdim dağlar kadar olsa bile, derdim diyeyim kime
Filizken geldim gurbete, tohum olup kaldım ekime
Tarlam yok tapanım yok gurbet elde neyleyim

Ana baba nerede, nerede gardaşım bacım
Çok bekledim ama geçmedi içimde acım
Bulamadım hasret derdine, bir türlü ilacım
Dermanım yok çarem yok gurbet elde neyleyim

Sırdaş, yoldaş oldular, dost ahbaplık ettiler,
Sağ olsunlar ama hepsi üç beş yıla yettiler
Mekânlar değişti ve de hepsi bir bir gittiler
Dostum yok ahbabım yok gurbet elde neyleyim

Geldiğimde sırtımda vardı iki cepli gömleğim
Sıla yolunda kırılsaydı gurbet adlı çömleğim
Sılam sana varmadan asla bu ellerde ölmeyim
Kefenim yok mezarım yok gurbet elde neyleyim

Arfaoğlu dolmadı mı artık gurbet elin miadı
Gurbet elden dönüşün acaba tek ecel mi adı
Açık gitmesin gözüm, sılam gönlüm muradı
Arayanım yok soranım yok gurbet elde neyleyim
19.08.2016