Ah Güneş Ah Şiiri - Erbil Kutlu

Önce kara kara bulutlar geldi kapladı göğü,
Sanki güneş balçıkla sıvandı, gündüz vakti gece yaşandı,
Önce çok şiddetli bir yağmur başladı,
Toprağın üstündeki su şişesini yerin dibine gömdü,
Buda yetmezmiş gibi birde dolu başladı.

Bilmem bilir misin İncil’deki Kıyametle ilgili 10 kehaneti?
İşte aklıma o geldi o anda, çok korktum bir anda,
Yumruğumun yarısı kadardı, vurduğu yeri inletiyordu inan ki!
O anda aradım en sevdiğim insanı,
Hani olursa son bir sesini duyayım, huzurlu varayım dedim.

Oda çok korktu, dünya yıkılıyor zannetti,
Dolu yağışı ile inleyen sesleri duyunca.
Bir anda kahroldum kardeşim, n’aptım ben dedim,
Ama huzurlu idim, çünkü olası bir durumda telefonlada olsa,
Onunla birlikte idim...

Yağış kesildi, hava sukunete erdi, güneş tekrar gösterdi kendini,
Kuşlar cıvıl cıvıl ötüşerek uçmaya yine başladı,
Hatta bazıları kur bile yapar oldu,
Onlara bakıp güzel düşler kurdum ister, istemez,
Güneş gözümü almış, kapanmış gözlerim farkında olmadan,
Açtım gözlerimi, baktım sağa sola, lakin aynı tas, aynı hamam,
Derin bir nefes aldım,
Ya nasip, ya kısmet dedim...

:2003: