Gönlüme söz geçiremiyorum.
Daha onsekizinde ki gibi.
Yaşlan be gönül yaşlan diyorum.
İsyan ediyor ve direniyor.
Yaşlanmıyorum beeeee.
Yaşı atmış işi bitmiş derlerdi ya.
Ne kadar saçma sapan bir söz.
Atmışında insan yeni algılıyor yaşamı.
Yaşam nedir ki, yıllar mı,
yoksa yılların ruhsal birikimi mi.
Gönlüme sorduğumda,
eh nihayet anladın diyor bana alaylı alaylı.
ikiye parçalanmak,
Bir yanda daha onsekizinde isyankar bir gönül.
Bir yanda atmışında halim selim fiziksel varlık.
Tezat da bu ya, ya da olması gereken.
Kabullenmek zor da gelse geçen yıllara.
Gönül mü, onun dünyalar umrunda bile değil.
Gönlüme kalsa geçen yılara çizgi çekecek,
daha onsekizindeki gibi hoyrat, aşk yaşayacak.
Ey gönül iyi ki varsın, yoksa bu fizik neye yarar...
24062014
Kayıt Tarihi : 25.6.2014 19:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!