Ah,Gılgamış,
ah! !
Neden kaptırdın,
ölümsüz iksirimi,
o kör yılana..?
O
yılan sen miydin yoksa,
söyle..?
Seni en büyük hırsız,
kurnaz,seni.! !
Hırsızlıkların saymakla bitmez..!
Çaldığın,
Sadece "ölümsüz iksiri" değil ki,
senin…
Tanrıça’mın o kutsal "me"ler’i nerede,
nereye sakladın onları..?
Kadının esareti seninle başladı,
ey,zalim ‘Tanrı kral’...
ey,hain Şaman.! !
Kaç bin yıl oldu;
hala,
neden saklıyorsun..?
Kadına,
bu kinin neden..?
Seni de doğuran bir kadın değil miydi..?
O halde,
bu zülüm, neden?
Söyle de bilelim..?
krallık mı?
Koltuk mu?
Al,
hepsi senin olsun..!
İlk devletin,
hırsız,
hilekar "tanrısı"! !
Belki bilmek istersin diye söylüyorum...
Senden sonra çok şey değişti,
bu topraklarda,
Ülkem de...
Mesela,
Enkidu,
kendi özüne,
dağlarına döndü.! !
Hile ve yalanlarınla kandırmaya çalıştığın dağlılar,
ordular kurdu;
Med okçularının izinde…
Senin yok etmeye,
kesmeye çalıştığın,
her meşe ağacının altında onlar
var,artık...
Dünya’nın en büyük orduları şokta.! !
Büyük İskender,
yatak-döşek hasta…
Hepsi karşılarında yenildi,
senin ki gibi,
bütün ordular...
Emin Ali
14 Nisan 2014/Hasankeyf
Not:"me"tanrıça ya ait olan yasalardır…
Kayıt Tarihi : 13.10.2016 18:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!