Şimdiki gençliğe imreniyorum
Hiç değilse özgürce gezip eğleniyorlar
Haddini bilip sınırları aşmıyorlarsa
Sevgilerini ortada yaşayıp
Seni seviyorum,seni seviyorum
Diye haykırabiliyorsa
Bunda ne sakınca var anlamıyorum
Biz bunları yaşayamadık
Soruyorum neden, neden bize
Tanınmadı bu haklar
Gizli saklı mekanımız oldu parklar
Hiç unutmam merhabayla
Tokalaşırken eller
Heyeceandan alnında birikirdi
Boncuk boncuk terler
Aynı anda biribirimize bakınca
Göz göze gelirdik ama ben
Utanırdım hemen yere bakardım
Senin bozulduğunu da anlardım
Ne yapabilirdim söyle
Senin melul mahsun bakışların dan
Utandığımı nasıl söyleyebilirdim
Şimdiki gençliğe imreniyorum desem de
Ben gene onlar kadar özgür olamaz
Aşkımı ortalarda yaşayamazdım
Çünki yetişme tarzımız farklı
Namus budalası olarak
Yetiştirilmişim ben
Ama mutlumuyum,mutsuzmuyum
Kimin umurunda
Nasıl olsa yıllardır
Poliannacılık oynuyorum ben
Alişmışım bu hayata
26.10.2008.Münevver Şenol
Kayıt Tarihi : 26.10.2008 16:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel bir konuydu.kutluyorum.selam ve saygılarımla.
Hani hüzünlü şiirler yazmayacak,aşk şiirleri yazacaktın ya..Şimdi bu hüzünsüz bir aşk şiiri miydi? :))) Ben pek anlamam da şiirden de,aşktan da..
Senin Nasrettin Ana ünvanını elinden almak gerek artık :) Gülümseterek başlıyorsun,ille de içinde hüzün ve sitem oluyor.
Geçmişi geçmişte bırakıp bugünü sağlıklı mutlu ve hakkını vererek yaşa....(Ne çok konuştum)
Ankara 'dan sevgi ve selamlarımı sunuyor,öpüyorum
Bense o günlerin...
Sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (6)