Ah Geçkin Senin Düşün Bile

Tam da göveriyordum ki ah düşüverdim
Dalım sarkıp bırakıverdi toprağa
Sır saklamayı neredeyse öğrecektim
Dönüverdi herşey aşikara

Hay huyla böyle deneyerek ömrü
Renklerin dilini, şairin hikmetini
Çözüverecektim az daha

Nereden çıktı bu esinti ki
Keder yollarımı kesti yayıla yayıla
Bağ bıçaklarını bileyecektim
Nerden bilecektim ah ahlat ağaçlarını
Toprak keseklerini
Çorak çatlağını
Üfleyip söndürüvercektim
Geliverdi karanlık ortalığa ve lambaya

Ah bir bebek sesi
Çığıldamadan daha
Kesilmeden süt
Ve plastik meme
Büyüyüverdi
Ensesinde hayat, ücret ve geçim
Ve rüya

Nereden bilecektim
Öğrendiğimde hayata dair herşeyi
Ölümün gülümsemesi
Yansıyıverecekti penceremden

Ah kaçıverecektm
Kaçıverecektim
Dizlerimde biraz derman olsa
Kaçıverecektim
Şu vadiden, tepelerden aşağılara
Zıplayıvererek penceremden