Ah Fantin XXVII Şiiri - Fazlı Bayram

her birimiz bir kuşatmanın ortasında
her birimiz vaz geçemediklerimize esir
hangi cebimizde arasak beratimizi
ellerimiz kaybolur cep deliklerimizde
hangi maskeyi taksak yüzümüze
eğreti durur önünde aslımızın

milyonlarca çeriye pişen aşa düştük
necaset yenmez deyu döktüler dereye
dolu olduk bahara ulaştık
çiçek yaprak ağladı elimizden
çekirge sürüsü olduk kimi zaman
çok yaz hazan ettik mahsül toz oldu içimizde
ne yollar kat ettik gerekmez yolar
yarış atıydık saçma sapan dairelere müdavim
amaçsız ülküsüz koştuk boşluklara
meslek edinme yarışları kimliksiz kıldı rıskımızı

ah fantin
ah kalbimin yarası
biz nerede ölüneceğini unuttuk bağışla