Ah, Eylül, mahzun ve yaslı güzel…
Omzundan aşağı çağlayan gibi
Dalga dalga dökülmüş çılgın saçları...
Başında duman duman gam bulutları,
Elinde kristâl hüzün kadehi.
Gri yeşil gözlerinden süzülen yaşlar
Karışıyor hazân yağmurlarına,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
