Gökyüzünde nihavent dans etmede bulutlar
Görünmez bir udinin eşliğindedir bülbül
Bu rüyanın tebessümü güneş / sarhoşluğu ay
Sıkılgan hisler / utangaç dalında gül
Ey aşk
Bedende filizlenen / ruhta beslenen
Dilde terennüm / gönülde ateş
Neşede sultan / kederde ferman
Sen kadirsin alemin neşesi / cefasında
Madem sayfanda ne hayaller gizledin
Öyleyse defterinde kemal nerede
Âfâkı durmadan seyir eyledin
Nerede ya incin / derman nerede
Ummanda bir ümmiyim seni isterim
Ha bu dünya ha öteki / seni gözlerim
Ey aşk
Duvarlar hayalini hapsetti diye
Karanlığı sabahadek bekledim
Yoksun diye anılarımı yaktım
Varsın diye istikbali kararttım
Sen galipsin dünya arenasında
Gazelde aruz oldun / mazmunlarla yürüdün
Türküde hece oldun / gözyaşımı sürüdün
Ney senin mihrabında daha bir nâlân
Mey senin kitabında daha bir nihân
Hangi bahçıvanın gülizârından sual edersin
Niçin böyle figan eder / terkeyleyip gidersin
Ey aşk
Bilmezler ki cahiller yârdan uzak geceyi
İnsan sarraf oldu mu söyleyemez heceyi
Gelip gelip hâlini arz eyler biçâre Hüthüt
Varıp varıp Leyla’sını arar divane rüzgâr
Hangi diyara varsam dudaklarda gezersin
Sen didesin dünyanın cezbeden edasında
Asumanda yıldızlar toplanıp tespih gibi
Arzın yedi katı üzre divan kurdular
Ve felek durmayıp arşınladı göğsünü
Cümle yârân huşu içre hizaya durdular
Dinledi melekler aşkın sesini
Duyurdu neyzen aşk nefesini
Sathında perde perde arz-ı endâm eyledi
Gördü cihan sırrını Mecnun / ahulara söyledi
Ordan aldım çağrımı / geldim işte huzura
Gayrı suzidilara meclisler aşiyânımdır benim
Ey aşk
Ne süfli bakışlar kirletemedi füsununu
Ne şehvetler eridi / ne zilletler zerk oldu
Sen benim bahtımın gün görmemiş tahtında
Kurulmuş bir sultansın / tüm fenalık terk oldu
Sen aynasın her daim gök kubbenin dansında
“aşk derdiyle hoşem el çek ilâcımdan tabîb
kılma derman kim helâkim zehr-i dermânındadır”
der Fuzûli cümle ahbâp dost bilip hep feyz alır
aşık İrfan neylesin kim devr-i pişmânındadır
ben ki onmaz derdi saldım kâinâtın şekline
aşkı benden alma Yârâb mührü fermânındadır
Âh ey aşk
Hayalleri süsledin faniliğe buladın
Muhayyer makamlarda arattın hakikatı
Sadece ismin yeter cismimi es’ralmaya
Âh ey aşk
Hüsnün güzelliğimdir / fenaya koma beni
Sen bakisin / şu yalan sahnenin tantanasında
Âh ey aşk
Güneşin ışığında yıkanmış bir aşığım
Kâh ilâhi kâh mecazi dallara dolaşığım
Ümmiyim bu alemin senasında / fenasında
Âh ey aşk
Beni sensiz neyleyim / şu gönül sofrasında
Mart 2009
İrfan KarapınarKayıt Tarihi : 11.5.2009 10:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“aşk derdiyle hoşem el çek ilâcımdan tabîb kılma derman kim helâkim zehr-i dermânındadır”
![İrfan Karapınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/11/ah-ey-ask.jpg)
HEYBELERİN SEVDA KOKAR MAVİDEN
ISLATMIŞSIN HASRETİ HASRET SAĞANAĞINDA
BAKIŞLARIN SİYAHA ÇALAR
DERİNDEN...
OTUR HELE OCAĞIMIZ ŞENLENSİN
HARLAYALIM ATEŞİ
BİR FİNCAN HATIRIMIZ KALSIN
VE AÇALIM ZAMANIN EN İÇLİ YERİNDEN
DURAMAZSIN BURALARDA BİLİRİM
TUTMAYACAĞIM DA SENİ
AKŞAMA UĞURLARIM YOLUNA
SERİNDEN SERİNDEN
..............BENİM İÇİN ZOR BİR ŞİİR...YİNE AŞTI ÇAPIMI...NERESİNDEN TUTSAM ELİMİ YAKIYOR.
MÜTHİŞ BİR ŞİİR....
SELAM VE SEVGİLER İRFAN'IMA.............
Güzel bir çalışma olmuş, üstadım. Elinize sağlık.
Esin kaynağınız daim olsun.
Sevgilerimle.
Şiir elbette şairin kendi engin uslubu ve engin dünyası ile biçimlenmiş, bir anlatım özelliği taşımaktadır.
Şair bu çalışmasında birkaç farklı duygusal atmosfer geçişlerinin kaynaştırımını okuruna yansıtmayı başarmış. Yani şiirin, bir kendi havası oluşmuş. Bu algılayış şüphesizki kişlerin kendi deneyim bütünlüğü ile edindiği, ekol şair havasını sezmesidir.
Tam puan duygu belirtimimle;
Tebrik ve selamlar...
TÜM YORUMLAR (16)