Ah Etti Şiiri - İhsan Turhan

Cemalin nakış gibi kalbine aşk işlerdi
Sen gönlünün sultanı dilinin duasıydın
Bu kul garip mecnundu yalnız seni düşlerdi
Sen ki aşk-ı ömrünün bitmeyen rüyasıydın

O ki aşka pervane varlığınsa ateşti
Anlatılmaz bir hazla severek yanıyordu
Gözlerin gökyüzüydü bakışların güneşti
Bu yüzden her şafakta ismini anıyordu

İki iki dört amma seninle beş ediyor
Emrine giriyordu âlemin tüm yasası
Senin sevdan ki o’nu sultanla eş ediyor
Kudreti oluyordu aşkın mührü asası

Hayalleri at yapıp biniyordu sırtına
Senli düşler içinde gezerek coşuyordu
İmkânsızlık köprüsü dönse aşk sıratına
Vuslatına şiirler yazarak aşıyordu

Yüreğini kırmasan kalemi kırılmazdı
Sen imkânsız desen de son nefeste beklerdi
O sözlerin olmasa kurşunla vurulmazdı
Umudunun üstüne nicesini eklerdi

Sen şairi şiiri umudunu öldürdün
Ki mezarsız bıraktın ağlayan naşını
Madem o’nun yüzünde gülüşünü soldurdun
O da sana ah etti bir ömür gözyaşını