Tam şafak sökecek ruhumun dehlizlerinde derken
Işıktan oklar karanlığımı delsin diye beklerken
Bir zalim kurşun parçaladı ciğerimi,kanattı benliğimi
Dost bildiğim,can bildiğim, benden etti beni
Sımsıkı hayata yapışan ellerimi
Azgın bir nehir kaptı,sürüklüyor bedenimi
Bilinmezler yurdunda meçhule koşan bir gölgeyim.
Beton duvarlara gömüldü hayallerim
Yaralıyım
Gökler delinir feryat etsem
Yaralıyım
Yerler sarsılır feryat etsem
Etrafımda dolanan ne o var,ne bu var
Ruhum yalan yüzlerden muzdar
Gözyaşım var,yürek ateşine deva
Birtek dostum kaldı şimdi, o da dilimdeki dua
Kayıt Tarihi : 19.2.2017 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum!
TÜM YORUMLAR (1)