Ah Eski Komşularımız!

1970'li yıllara atfen yeni kuşaklara hediyem olsun.
Hatırlarım da yetmişli yılları.
Ne güzel komşuluk ilişkilerimiz vardı:
paylaşımcı
güven ve itimatlı
ne güzel komşularımız vardı
vefalı
hepimiz birbirimizi severdik
saygıydı dostlukların temeli.
birimizin dişi ağrısa
duyardık sızısını yüreğimizde
ya da bir hasta olsa bir evde
çorbasını yapardık ateşli yüreğimizde.
.................................................................
Sabahat Teyze yağ sürüp getirirdi ekmeğe
oğlu Metin'le bilye oynarken bize.
Fesleğen kokulu Sabahat Teyze!
Ayşehanım Teyze kaç kere yemin etmişti
bahçesine kaçardı topumuz
'bu topu kesecem'diye
kıyamazdı bize
hiç kesmedi..................

herkesin babası elinde file ile işten döner
bütün çocuklar yolunu gözlerdik
babamızın
yolunu beklerdik
Nur yüzlü Osman Emminin
bize şeker verirdi
sahi hiç tükenmezdi
onun şekerleri
vallahi hiç görmedim tükendiğini.

Akşam oldu mu mahalleli bizim evin yanında toplanır;
çocuklara mısır patlatırdı mahallenen Hava Ablası
kapışarak yerdik

Kimse yan bakmazdı komşusunun kızına
mahallenin namusu diye
Kimsede yan bakamazdı
bizim mahalleden geçerken
kızlar namusuydu..................

çeyizler beraber hazırlanır
düğün oldumu hep beraber
oynar,güler halaylar çekilir,
gelini gözyaşlarıla uğurlardık.
Etle tırnak gibiydik,
cenaze oldu mu tüm mahalleli gönülden ağlardı.

baharın gelişini 'hıdrellez'diye kutlar
ateşten atlayarak dilekler tutar
hiç söyleyemezdik aşkımızı...................
utanırdık
...değerlere saygımızdan

yazın bir başkaydı yazlık sinemada
'çete gazozu'nun tadı.
kışlık odunları beraber taşır
aynı turşudan herkese yapılırdı.
kimse soğuktan üşümezdi
çünkü
bir baca tütmese
herkes donardı
büyüklerimiz kulağımızı çekerdi,yakaladığında
-bi-daha olmasın haa..derdi
topladığımız sigara kotiklerini içerken
kimse bana ne demezdi;
hiç bir şeye!
...............................................................
Sonra ne oldu bilmem;
birden kuyruklar başladı hayatımızda
yağ bulamadık,süt bulamadık
tüp bulamadık
salıncak kurmaya ip bulamadık.
Maltepe sigarası tek tek satılır oldu bakkallarda
biz kotik bile bulamadık.
Sonra;
Bizi birbirimize düşürdüler
bencilleştik
mahallenin birçok güzel adamı
göç etti
işsizlikten
yoksulluktan.
Yeni gelenler bir başkaydı
selamsız!
Artık kimse kimseyi
takmaz oldu
hele bir azarla komşunun itini,-cinayet çıkar-
itler insana değişilir oldu.
Metin'le oynadığımız çayırda
artık koca koca binalar
koca koca(!) adamlar oturuyor.
ama ne yalan söyleyeyim; Sabahat Teyze
hepsini toplasan
bir OSMAN EMMİ etmez!
şimdi iki ev ötemizde birisi ölse
üç gün sonra duyar
Allah rahmet eylesin der
geçer gideriz.
hiç kimse merak etmez
ölenin yetimleri aç mı tok mu?

Ara sıra Sabahat Teyze'yi görürüm,
yeni evimize giderken
ahşap evinin küçücük bahçesinde
yine o fesleğenleri sularken
selam verip hatırını soracak olurum
kelimeler düğümlenir boğazımda
gözlerim dolar
başımı öne eğip geçer giderim.
korkarım
'Ne Oldu Bize'diye
soracak diye.
İşte Sabahat Teyze bende o insanlardan biriyim şimdi
o büyük evlerin birinde otururur,
tepeden bakarım.......
duyguları prangalanmış,
insanlıktan uzaklaşmış,ruhsuz
bir cesetim!

şimdi kapı komşumuzu tanımayız..............
korkarız selam vermekten.
Akşam oldu mu herkes evine mahkum
pencereden bakamayız
biri laf atar diye.
değiştik biz Osman Emmi
artık mahallenin çocuklarını
şekerle kandırıp
.............................................................
sonra da hayvanca öldüyor
ve aramızda insan gibi dolaşıyorlar.
kime güvenelim?
değiştik biz
değiştik
o kadar değiştik ki;
tanıyamıyoruz
kendimizi bile!
Oğlumuz bi-yerde.........
kızımız,.......nerde?
hısım akraba kalmadı
ne hatır kaldı ne gönül
çağdaş olmak diyorlar buna
çağdaş olduk Sabahat Teyze!
ilerledik
çağ atladık
Elimizde kumanda
oturduğumuz yerden ulaşıyoruz
dünyanın öbür ucuna
cep telefonu denen..............
uzakları yakın ettik!
Ama
bir şeye yazık.....
bir şeye yazık ettik Sabahat Teyze
insanlığımızın içine ettik!
Herkese afiyet olsun (!)
-eski komşularımız hariç-

Mihalıççık Mayıs 2005
Muharrem ÇETİNKAYA