Ah Eski Günler Şiiri - Hüseyin Özçelik

Ne akraba sorar ne de komşular
Hayal oldu gardaş bak eski günler
Akmıyor çeşmede bulandı sular
Kana kana içsem ah eski günler

Komşu komşuya ırgat giderdi
Paylaştıkça azalır dertler dinerdi
Gardaş gardaşın terin silerdi
Şimdi bin ötede ah eski günler

Ekinler biçilir harman olurdu
Muhabbet dostluklar bayram olurdu
Seven sevdiğine hayran olurdu
Şimdi gözler şaşı ah eski günler

Selam versen duymaz hemen uçacak
Kuşgular kabarır borç mu soracak
İnsanlar insandan korkup kaçacak
Yüzsüze astar mı ah eski günler

Bahçeler bağlar talan eyledik
Samimiyeti bile yalan eyledik
Kişi kendine hırsız çalan eyledik
Vurguncu bilmezdik ah eski günler

Buğdayı çürüttük ambar tok bizde
Şimdi deliye göre bayram yok bizde
Ellerin çöplüğüne hayran çok bizde
İyi kötü bilinmez ah eski günler

Bir bak haram unutuldu çalan çalana
Kurban gitti artık doğru yalana
Edep mektebinde kalmadı haya
Nerede hürmet izzet ah eski günler

Bahçeyi anıza çürüdü çapa
Şüpheli bakılır çoktur acaba
Selamın yerini almış maraba
Dil görev bilmez ah eski günler

Hüseyin’im artık çorba aşa karışmış
Yanarken kurusu yaşa karışmış
Kablumbağa bile kuşa karışmış
Şekiller bozuldu ah eski günler