Saniyeler vardı kalkışına trenin
Bir kaç saniye daha sonra
Çalacaktı sızlatıcı sireni yalnızlığın
Büyük veda öncesi bende mutlu değildim hiç...
Bir kaç saniye önceydi
Yüksek güverteli gemilerden el sallayamayışım
Çok az zaman sonra gidiyordum
Yaşlı bir cadının büyü yaparkenki sesi gibi
Duyacaktım siren sesini
Bende mutlu değildim hiç
İnsanlık tarihinin en büyük yalnızlığından yorgunluk
En kötü riyasından hastalık kapmıştım sanki
Büyük düşe veda edip
Gidecektim
Bir kaç saniye vardı
bende hiç mutlu degildim...
Ağlamayacaktım sözüm kendime
Ah Emrah
Ah Cem Karaca...
Kayıt Tarihi : 4.4.2006 17:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!