Ah Elmira (2) Şiiri - Ayşe Keleş Şiirleri

Ah Elmira!♥️💙♥️👈

Arsız çocuktan beter oldu,
Sevdan alıp başını gitmiyor.
Gül diktim dikenli bahçelerine,
Acı sözlerin içimden hiç çıkmıyor...

Olmuyor.
Sensiz olmuyor Elmira.
Ölümüne sevdim seni,
Her şeyi unutup, silsem olmuyor...

Dövme gibi kazıdım yüreğime,
Yerine başka biri konmuyor.
Kirpiklerin ok, gözlerin hançer
Beni öldürüyor.
Beni öldürüyor.
Her gün ölerek yaşanmıyor Elmira.

İçimde sen,
Dışımda sen.
Sen geçsen de
aşk benden geçmiyor Elmira.

Öyle büyük ki açtığın yara.
Yara bandı yetmiyor Elmira.
Ah Elmira.
Sensiz kaçıncı bahar bu?
Kaçıncı dilimi ömrümün?
İçimdeki bu deprem durur mu bir gün?
Durmuyor Elmira.

Durmuyor
İçimdeki yalnızlık,
Gün geçtikçe büyüyor
Sen bilmiyorsun Elmira.
Duymuyorsun,
Dışarıda bahar, içimde karlar yağıyor...

Her yüzde seni arar oldum,
Yokluğunu hüzünler dolduruyor
Yokluğun öldürüyor Elmira.
Öldürüyor...

Ah Elmira ah!
Dağlar kucak açtı, güneşine sevgiyle
Sen doğmadın yüreğime.
Neredesin?
Gülüşünle açılırdı bütün kapılar,
Yüreğim kokunu, gülüşünü özlüyor.
Yokluğuna sarılır oldum,
Kederim, sevincim, bir tanem
Neredesin?

Şimdi yüreğimin en acıyan yerinde hançerin.
Nasıl bir bekleyiş bu?
Ne türlü ölüm bu Elmira!Neredesin?
Neredesin?

Ayşe Keleş