Ah! Efyar Şiiri - Selim Adım

Beni bir ben bilmiyorum bir de sen
Seni bir ben biliyorum bir de sensizlik
Sensizliğin sessizliği boğuyor benliğimi
Benlik,senliğin onluğuna satılmış

Ah! Müptelam
Ah! Müsemmam
Ah! Ağyar
Ah! Efyar

-Ağlaman, ahlanmadan küçükse kaybın büyüktür hayatta-

Sev gülüm,sev gülü,sev ki;
Sevgili olasın sevinmişlere...

Dünyanın karalığı,
Gecenin karanlığına galip

Anlayanlar,anlatanlardan daha zalim
Z/alimler çoğaldı k/ilimler paramparça...

Göğnümün içlerine tirol attılar
Av yasağı bitmeden
Göğ/s/ümün h/içlerine zehir k/attılar
Aşk yasağı gelmeden

Aşklandım, köşklenenlere inat...
İnadım kurusun ağlamam; görmemiş
Görmeyince, durulmuyor gözlerim
Neden yüreklere merhem girmemiş?
Vur deyince öldürüyor sözlerin...

Çok mu zor, k/olayları durdurmak,
Çok mu zor?

Ah! Müptelam
Ah! Müsemmam
Ah! Ağyar
Ah! Efyar

-Görmüşleri,görmemişler görmüşler
Başlarına binbir çorap örmüşler-

Nedeni? Görmüşler; gördüğüne susmuşlar;
O denli,Görmemişler; gördüğüne kusmuşlar

Zorlama şair, bu şiir bitmez;
Hayata dair ne varsa bitmedikçe...