Ah Efendim Şiiri - Kevser Nalinci

Ah Efendim seni bir kez görseydim,
Ey Nebi yüzüne yüzüme sürseydim,
Ellerine gözyaşlarımı dökseydim,
Yüreğimi akıtsaydım yüreğine,
Sevdamı haykırsaydım o mübarek çehrene,
Bir kez olsun kalbini kalbime değdirseydim,
Seninde beni sevdiğini, ümmetim dediğini,
İşitseydim.
Dokunsaydın sensizliğin ateşiyle kanayan,
Kan ağlayan yüreğime
Şifa olsaydı dokunuşun bu garip mücrime.
Gelseydin Efendim, gelseydin gecelerime,
Bir ay, bir güneş gibi doğsaydın gönlüme,
Seni beklerken sabahladığım odayı şereflendirseydin.
Sana aç, sana susuz olan bu biçareyi sevindirseydin.
Öyle bir gelişle gel ki Efendim,
Sana ümmet olmayanlar utansın.
Gelişin nuru olsun bütün kainatın,
-Hani doğduğun ilk günkü gibi-
Alem nura boyansın!

Yıkılsın bütün batıl inançlar,
Gönüllerdeki putlar yıkılsın!
Açılsın Hakk'ın yolu,
Hep yürüyenlerle dolu.
Aşılsın bütün engeller,
Yüce Allah'a doğru!
Yarab! Sen bu biçareleri koru.
Son istikamet ise
İnşaallah Cennet yolu!