Arzuhâlım senmisen fehmihalim senmisen
Âşk ufukları aştı cangüdazım senmisen
Dolanıp asumanı sırları bilseymişsen
Gönüldeki baharı hissedebilseymişsen
Yağmurlarda ıslandın ondan da bir kâm aldın
Vesveseye aldandın sonunda pişman kaldın
Hasbahçede dolandın güllere hayran kaldın
Bülbüldeki avazı ah duyabılseymişsen
Sen hep mecnun misali gezinmişsin sahrada
Aşkı mebrura dair ızler sürüp ovada
Bülbül bigâne bekler bir gonce gül dalında
Bu serencamı aşkı ah duya bilseymişsen
Varlığın sendeiken gönlün âlemde iken
Henüz vakit geçmeden kendine gel silkelen
Ukba seni beklerken ebedi aşk seninken
Son nefesi vermeden uyanabilseymişsen
Kayıt Tarihi : 11.6.2011 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!