Ah! Dede Ah! Şiiri - Tahsin Koç

Ah! Dede Ah!
Niçin saçların beyazlanmış
Niçin bükülmüş belin
Niçin tutmuyor elin
Konuşamaz olmuş dilin
Ah! Dede Ah!
Sen söz ustasıydın
Sana ne oldu böyle
Hayat mı büktü belini
Kim kararttı yolunu
Kim soldurdu gülünü
Ah! Dede Ah!
Yine daldın dede, herhalde
Geçmişi düşünüyorsun
Seni gençliğin nasıldı söyle
Bir zamanlar sende böyle idin
Er idin bileği bükülmez yiğittin
Ah! Dede Ah!
Sanırım yapıyorsun
Uzun zaman içinde
Hayatın muhasebesini
Kârda mısın zararda mı?
Yoksa yanlış bir kararda
Ah! Dede Ah!
Hiç oldu mu, senin gençliğinde
Hiç oldum, senin bir ham’lığın
Kötü ve sevilmez alışkanlığın
Yaptığın bir işten pişmanlığın
Eğer yaptıysan olur perişanlığın
Ah! Dede Ah!
Zaman ne çabuk eskitti seni
Sanki emanet bulmamışsın canı
Çok böbürlenir döverdin sineni
Bir zamanlar cevvaldin hani
Bozulmuş buruşmuş tenin
Ah! Dede Ah!
Hiç baktın mı haline
Elin titrer gözün sulanır
Beyin karışır akıl bulanır
Kemikler birbirine dolanır
Bir torba kemik gibi toplanır
Ah! Dede Ah!
Kim anlar senin halinden
Kim anlar senin dilinden
Kim gider senin yolundan
Dünyaya yalnız geldin
Yalnız yaşar yalnız ölürsün
Ah! Dede Ah!

Ankara – 02.06.2011