Küçüktük yüreğimiz kanamazdı bilmezdik acıyı.
Çorapsız giyilen arkası yırtık kara lastik ayakkabıyı…
Yine de hayata gülümseyebilen o çocukluğum…
Ah çocukluğum ah!
Seni nasıl anlatacağımı bilmiyorum.
Hayatımda benim diyebileceğim tek şey sensin çocukluğum.
Yıllar ne çabuk kaybolmuş…
Her geçen sene ömrümden çok şey götürmüş…
Büyümek dermansız dertlerle arkadaş olmakmış…
Büyümek izleri kapanmayan derin yaralar almakmış…
Ah Çocukluğum… Gitmiş…
Seni sevmek benekli balığı derede avlamakmış…
Seni sevmek siste sarı kızı aramakmış...
Seni sevmek ot yükünün altında inlemekmiş...
Seni sevmek, mısır ekmeği, karalahana imiş…
Seni sevmek anneannemi… hatırlamakmış…
Ah Çocukluğum…! Seni sevmek güzelmiş!..
Kayıt Tarihi : 28.9.2018 14:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!