Ah çocukluğum Şiiri - Hüseyin Kıvrak 2

Arayıp durmayın şu mutluluğu
Dünya telaşı hepimizi yordu
Çocukluktu mutluluğun yurdu
Şimdi özlüyoruz o çocukluğu

Tozlu sokaklarda koşan halim yok
Elimde misketim,cebimde bir umut çok
Şimdi ne bir neşe var ne eski çocukluk
İçimde bir özlem var o çocukluğuma

Küçük bir bisiklet, yaralı bir diz
Güneşten yanan saf bir yüz   
Kaybolan günlerime dönmek isterim siz siz,
Ama kapısı kapanmış yılların o çocukluğa

Çantamda defterim, kalemim yıpranmış
Koşturup durduğum günler çoktan solmuş,
Büyümek bir oyundu, şimdi içim dolmuş
Dönüşü yok artık o masum çocukluğa

Annemin sesinde vardı bir huzur
Babamın omzunda dünya kadar yük ağır
Şimdi aynı sesler içimde çoğalır
Hatırlayıp dalarım o eski çocukluğa

Ah çocukluk, bir daha gelmez misin
O tertemiz gülüşü geri vermez misin
Kalbimin unuttuğu sükûnu duyurmaz mısın
Yüreğim arar seni her gün ah çocukluğum