Ah Çocukluğum Şiiri - Ömer Koç

Ah benim taşımaktan asla bıkmadığım
en kıymetli yanım,çocukluğum.
Hatırlıyorum da...!
Her şeyden ve herkesten uzak,
Oturur bir tepenin başına,
Saatlerce gök yüzünü seyrederdim,
Seyredecek bir uçurtmam yoktu belki
Ama olsun mutlaka bir şeyler bulurdum seyretmeye,
Kuşlar mesela !
Özgürlükten başları dönmüş,
Adeta göğe karşı dans eden kuşlar,
Mavi gök yüzüne renk katan, ​
Oradan oraya uçuşup,
Uçmanın tadını çıkaran kuşlar.

Bir zamanlar göğüm de, ​
En az umutlarım kadar maviydi,
Seyredecek hiç bir şey olmasa,
Yüzümde bir gülümseme,
Başlardım hayallerimi seyretmeye,
Saat kaç olmuş, beni beklerler.
gibi kelimelerin, asla yeri yoktu hayatımda,
Zaman sanki sadece bana aitti.
Harcadığım zamanın hesabını kimse sormaz
sorsa bile de bir cevabı olmazdı.
Hayatta insanın hayallerine ve kendine ayırdığı
zaman kadar kıymetli ne olabilirdi ki zaten ?

Ah çocukluğum ah zamana gem,
aşırılığa dem vurduğum deli çağlarım,
Ruhuma bin bir türlü çiçekten rayihalar salmış
ilk bahar aylarım.
Bilirim ki artık giden geri gelmez ona yanarım,
Bazen ıssız bir köşede ,
Bazende bir zifiri karanlık gecede, ​
İçin için hisli hisli ona ağlarım...

Ömer Koç