Açlıktan avurtları çökmüş iri kara gözlü, esmer tenli çocuklar.
Sıtmadan göbekleri şişmiş, kol ve bacakları ip ince olmuş,
derileri büzüşmüş, besinsizlikten bitap düşmüş çocuklar.
Gözlerinin karası adeta yuvalarından fırlamış
ve sıska bedenleri sineklerin istilasına uğramış
Asya’lı – Afrika’lı çocuklar.
Çaresiz bakışlarınızı gördükçe kahroluyorum,
öfkeleniyorum, hiddetleniyorum ve lanetler okuyorum.
Ama çocuklar inanın, inanın a çocuklar,
‘’güzel günler göreceğiz, güneşli güzel günler’’
Ve çocuklar ekmek te yiyebilecek, şeker de.
Hani motorları maviliklere sürmesek te olur,
Gökyüzü mavisini uçurtmayla yakalamaya çalışsak yeter,
ama çocuklar öldürülmesin, çocuklar ölmesin…
Kayıt Tarihi : 14.6.2014 00:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Açlıktan ölümle burun buruna yaşayan ve günde 10 binin üzerinde açlıktan ölen çocuklara...
Kutluyorum bu değerli yürek sesinizi ve sizi Haydar bey... Nicelerine...
ISLAK KiRPiKLER
Ağlayan çocukların ıslak kirpikleri
Zehirli ok olup vururlar beni
Ödünç alıp sessizliklerini
Okuyabilsem yüreklerini
Silsem uslarından korkulu düşlerini
Salsam deryalara gözyaşlarını
Paylaşıp yalnızlıklarını
Gerçekleştirebilsem umutlarını
Her çocuk bir çiçek
Her çiçek, anımsatır baharı
Tutunsalar yaşama sımsıkı…
Bir yontudur ellerinde gelecek
Çocuklar, umudun goncası…
Ölsem de gam yemem artık
Vursa beni çocukların
Kuruyan kirpiklerinin okları
Ahh çocuklar! ...
Çocuklar yaşamın sabır taşları…
Mayıs 2008
Naime Özeren
TÜM YORUMLAR (3)