ÇOCUK...
İndir önlüğünün eteğini çocuk, Bırak dağ etekleri utansın.
Kendini dağ zanneden alçakların yüzsüzlüğü kararsın.
Gözyaşın dökülüyor zamanın vicdanına. Merhamet kör kütük fakir şimdi.
Önlüğünün altından mintanın üşür, önlüğünü ört utangaclığının üstüne.
Elindeki poşeti çanta diye taşıma, defterlerin, kitapların üşür.
şimdi O poşeti infaz et portmantonun soluna. Aslı kalsın bir süre fukaralığın.
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta