Ah Çektim Şiiri - Osman Alpsoy

Elimde bavulum, sırtımda heybem.
Gurbet yollarına çıktım ah çektim.
Ben de bilmiyorum ne yana gidem.
Sağıma soluma baktım ah çektim.

Bir oda verdiler koca bir handan.
Mutluluk dediğin geçiyor yandan.
İnsanlar riyakâr, sevmiyor candan.
Usandım canımdan bıktım ah çektim.

Bir bavul bir heybe sanki hediye.
Bu odada yalnız kaldım ne diye.
Çıkardım gömleği asayım diye.
Duvara bir çivi çaktım ah çektim.

Han odası bana dünyada mezar.
Çıktım pencereye eyledim nazar.
Sevgililer gördüm, el ele gezer.
Hırsımdan dişimi sıktım ah çektim.

İçimden gelenler döküldü dile.
Yaban ellerinde çekerim çile.
Özledim sılanın itini bile.
Mektubun ucunu yaktım ah çektim.

Erzurumlu Osman yürek dağlayan.
El alem gülerken oldum ağlayan.
Ömür bir değirmen ben de çağlayan.
Hayatın çarkına aktım ah çektim.

(12 Kasım 2005)